Po publikacji książki „Cuda Jana Pawła II” pan Roman Majka prowadzący księgarnię „Nie-bo” w Chicago zaprosił mnie na cykl spotkań autorskich do tego największego skupiska Polaków na świecie.

Spotkań było wiele – w kościołach, w szkołach sobotnich i w samej księgarni. Wspaniale było zetknąć się z Polską w Ameryce, szczególnie mówić o Papieżu najmłodszym – już Amerykanom – polskiego pochodzenia.

Od 2005 roku spotkania autorskie odbywałem w wielu miejscach – w szkołach im. Jana Pawła II w wioskach (jak np. Lipowiec Kościelny k/Mławy), w mniejszych miastach (jak Skierniewice) i w miastach większych (jak Radom). Najwięcej spotkań odbyło się oczywiście  w Warszawie. Były wyjazdy zagraniczne na spotkania z Polonią: do Toronto w Kanadzie i do Frankfurtu nad Menem (a dokładnie do domu „Concordia”). Pełna lista tematów poruszanych w czasie konferencji znajduje się tu:  http://www.pawelzuchniewicz.pl/konferencje.

Jest ciepłe październikowe popołudnie. Rano Ojciec Święty Jan Paweł II odprawił Mszę świętą zamykającą I Światowy Dzień Rodzin. Czy będzie jeszcze jakieś spotkanie dla Polaków? Na via Pfeiffer, gdzie znajduje się ośrodek dla polskich pielgrzymów chodzą słuchy, że Papież spotka się z rodakami. Takiej okazji nie można stracić! Rok wcześniej, podczas Światowego Dnia Młodzieży w Denver udało mi się zbliżyć do Papieża i powiedzieć mu: „Ojcze Święty, Polska pozdrawia” (prawda, że ambitny tekst?:-)) Do dziś pamiętam silny uścisk Jana Pawła II, który chwycił mnie za szyję i przyciągnął ku sobie. Tak wspaniale byłoby zobaczyć Go z bliska jeszcze raz.

Dobra wiadomość – o. Konrad Hejmo OP dysponuje zaproszeniami i jedno z nich trafia do dziennikarza Polskiego Radia, czyli do mnie.

Zwartą grupą wchodzimy do Sali Klementyńskiej. Jest w niej już sporo ludzi – może około czterystu osób rozstawionych grupkami pod ścianami. Mam w pogotowiu magnetofon i mikrofon. Kto wie, może Papież zechce pozdrowić radiosłuchaczy?

Oczekujemy dłuższy czas. Jeden z mężczyzn, wyglądający na Latynosa, zdejmuje marynarkę. Koszulę ma czarną od potu. To uświadamia mi, w jak trudnych warunkach pracuje Papież. Aula Klementyńska jest przepiękna, ale bardzo duszna.

Wreszcie Ojciec Święty pojawia się w wejściu. Momentalnie zapominamy o niedogodnościach, Latynos narzuca marynarkę. Papież idzie powoli wspierając się laską. To już nie jest ten sam krzepki człowiek, którego ponad rok temu widziałem w Denver. Wiosną poślizgnął się łazience, złamał sobie kość biodrową i – mimo operacji – nie wrócił do dawnej sprawności. Utykając idzie od grupy do grupy. Dochodzi do nas. Przy Ojcu Świętym jest Kazimierz Majdański, biskup szczecińsko-kamieński, założyciel i dyrektor Instytutu Studiów nad Rodziną. Znamy się od lat. Przedstawia dziennikarza z Polski. Papież patrzy na mnie i mówi po chwili: „A myśmy się już spotkali”. Jestem w szoku. Ten człowiek pamięta coś, co wydarzyło się trzynaście miesięcy wcześniej i trwało może 30 sekund.

Pierwszy z prawej, w białym habicie – ojciec Konrad Hejmo OP.

Ps. Mimo wrażenia udało się włączyć magnetofon – Ojciec Święty pozdrowił słuchaczy Polskiego Radia i pozdrowienie to zostało nazajutrz wyemitowane w „Sygnałach dnia” programu pierwszego.

Na tej stronie znajdziesz fragmenty moich książek, audycje radiowe, artykuły prasowe związane przede wszystkim (ale nie wyłącznie) z postacią bł. Jana Pawła II. Od 1990 roku zajmowałem się dziennikarstwem (przede wszystkim radiowym) i to dało mi niepowtarzalną okazję śledzenia tego niezwykłego pontyfikatu.

Miałem zasczyt obsługiwać papieskie pielgrzymki do Ojczyzny (1991, 1995, 1997, 1999, 2002), Światowe Dni Młodzieży (1991 Częstochowa, 1993 Denver, 1995 Manila, 1997 Paryż, 2000 Rzym, 2002 Toronto) oraz Światowe Dni Rodzin (1994 Rzym, 1997 Rio de Janeiro, 2000 Rzym, 2003 Manila). Niezapomnianym doświadczeniem była obsługa pielgrzymki serca bł. Jana Pawła II do Ziemi Świetej (marzec 2000) oraz do Fatimy (maj 2000).

Potem przyszedł czas na pisanie książek, wśród których znalazły się m.in: wielotomowa powieściowa biografia życia Karola Wojtyły/Jana Pawła II, Cuda Jana Pawła II, Pamiętnik papieskiego Anioła (o Janie Pawle II dla dzieci) i Ojciec wolnych ludzi (powieściowa biografia Prymasa Stefana Wyszyńskiego).

Wciąż zadziwia mnie magia dźwięku odkryta w radiu. Owoce tej pasji znajdziesz w dziale "Audycje". Są tam między innymi reportaże ze Światowych Dni Młodzieży, historie o Janie Pawle II i Prymasie Wyszyńskim, a także powieść dźwiękowa Zwycięzcy.

Od czasu do czasu wybieram się bliżej i dalej, aby opowiadać o bohaterach moich książek. Ten aspekt opisuje dział konferencje. W nim znajdują się również konferencje z zakresu wychowania i edukacji, jako. że od pewnego czasu zajmuję się tą problematyką w ramach pracy dla Stowarzyszenia Sternik.

Życzę dobrego surfowania!

SANTO SUBITO - ŚWIĘTY NATYCHMIAST

8 kwietnia 2005 roku, podczas pogrzebu Jana Pawła II na Placu Świętego Piotra pojawiły się transparenty „Santo subito” („Święty natychmiast”). To powszechne pragnienie wiernych spełniło się częściowo sześć lat później, 1 maja 2011 roku, gdy Ojciec Święty Benedykt XVI ogłosił Papieża z Polski błogosławionym. Jednym z istotnych czynników tej decyzji była niezwykle rozpowszechniona i wciąż trwająca wiara w świętość Karola Wojtyły. Pewnym jej świadectwem jest książka Cuda Jana Pawła II.

Cuda Jana Pawła II

BELETRYSTYKA

Karol Wojtyła, po studiach w Rzymie wraca do Polski, gdzie nasila się stalinowski terror.  Tu podejmuje pracę duszpasterską, której doświadczenia zaowocują w czasie jego niezwykłego pontyfikatu. Wujek Karol to powieściowy zapis życia przyszłego Papieża od roku 1946 do roku 1958, kiedy został biskupem. Książka jest kontynuacją cyklu zapoczątkowanego przez powieść Lolek. Młode lata Papieża.

Czytaj więcej...

KSIĄŻKA Z PŁYTĄ

	Życie Jana Pawła II to świadectwo (życie) i słowo (nauczanie). Książka Nasz Papież opisuje historię Karola Wojtyły w krótkich scenkach zaś płyta składa się z kilkudziesięciu świadectw, którym towarzyszą wypowiedzi Jana Pawła II jego własnym głosem.
Czytaj więcej...		Słuchaj…

	Życie i nauczanie Jana Pawła II w formie „wywiadu” z Janem Pawłem II. Trzy publikacje przedstawiają historię Papieża, jego wypowiedzi o cierpieniu, pokoju i pojednaniu oraz przesłanie do młodzieży. Słuchowiska i reportaże z wypowiedziami Papieża pozwalają uczestniczyć w wydarzeniach z jego udziałem.
Czytaj więcej...		Słuchaj nagrania...

REPORTAŻ

Tę pielgrzymkę nazwano dziewięcioma dniami, które zmieniły nie tylko Polskę ale i Europę. W czerwcu 1979 roku Jan Paweł II po raz pierwszy przybył  do ojczyzny i uruchomił duchową rewolucję. Reporterski zapis pielgrzymki zawiera nieznane szerzej świadectwa, tło polityczne i historyczne pielgrzymki oraz najważniejsze słowa Papieża.

Czytaj więcej... 

Pawel Zuchniewicz, author of books on life and teaching of Pope from Poland. Zuchniewicz covered pilgrimages of John Paul II to Poland (1991, 1995, 1997, 1999, 2002), and also international meetings with the Pope's participation (e.g. World Youth Days in Denver, Manila, Paris, Rome and Toronto; World Day of the Family in Rome, Rio de Janeiro, Manila; pilgrimages to the Holy Land and Fatima).

Pawel Zuchniewicz wrote books that until now were sold in more than 300 000 copies. Among them: 

• Miracles of John Paul II
• Lolek. The Early Years of the Pope, - fictitious work on the first quarter-century of the future Pope
• Uncle Karol. The Priestly Years of the Pope , fictitious work on the priesthood years of the future Pope
• I am with you – life and teaching of John Paul II in questions and answers.
• Our Pope - a brief history of the life of John Paul II.
• Witnesses of the 20th Century - snapshots of notable figures in the Church over the last century.
• Mother Teresa - fictitious biography of Mother Teresa of Calcutta.
• Co-author of the John Paul II Encyclopedia, the Shepherd and Pilgrim and Pontifical Chronicle papal photo albums.

Pawel Zuchniewicz was born in 1961. In 1986 he completed studies in journalism at the University of Warsaw, and in 1988 at the Family Studies Institute at the Catholic Theology Academy (now Cardinal Stefan Wyszynski University).

He is married and has three daughters.

"Pieniądze na rodzinę to nie wydatek, lecz inwestycja, a rodzina to nie problem, lecz rozwiązanie problemu". Paweł Zuchniewicz rozmawia z Raulem Sanchez Flores, sekretarzem generalnym ELFAC (European Large Families Confederation – Europejskiej Konfederacji Dużych Rodzin). 

Uczestniczył Pan w sesji inaugurującej działalność Związku Dużych Rodzin 3+. Jak Pan ocenia znaczenie tego wydarzenia?

Bardzo się cieszę, że Polska stała się piętnastym krajem na świecie, w którym zaczęło działać podobne stowarzyszenie. W czternastu pozostałych krajach przekonano się, że jest to bardzo dobre narzędzie dla uwrażliwienia opinii publicznej i polityków na problemy rodzin wielodzietnych. Działają one na rzecz bardziej sprawiedliwego i równego traktowania rodzin i dbają o ich pozytywny wizerunek, ponieważ od tych rodzin w znacznym stopniu zależy przyszłość kraju.

Przyjeżdża Pan z Hiszpanii. Jak zaczęła się zorganizowana działalność rodzin wielodzietnych w Pana ojczyźnie?

Stowarzyszenie powstało w latach 60-tych. W wyniku działań rodziców dzieci z rodzin wielodzietnych rząd przyjął ustawę o wspieraniu takich rodzin.

Od roku 1971 wszystkie rodziny wielodzietne w Hiszpanii posiadają przyznaną przez państwo kartę, dzięki której korzystają z ulg w transporcie publicznym, w opłatach za edukację, a także z pewnych ulg podatkowych. Po uchwaleniu tego prawa stowarzyszenie zmniejszyło swoją aktywność. Dopiero w 1997 roku nastąpiła jego reaktywacja, ponieważ poważnie zmieniła się sytuacja społeczna w Hiszpanii. Doszło do silnego spadku przyrostu naturalnego, a rodziny wielodzietne, mimo postępów demokracji i rozwoju gospodarczego, były coraz bardziej dyskryminowane.

W szybkim tempie liczba rodzin w stowarzyszeniu wzrosła do 40 tysięcy. Udało się uzyskać różnorodne wsparcie od prywatnych firm, ale przede wszystkim uchwalono nową ustawę chroniącą takie rodziny.

Jak praktycznie próbujecie przełamać dyskryminację, o której Pan mówił?

Kiedy nas pytają, czy chcemy, żeby było dużo rodzin wielodzietnych, mówimy: Nie. Jesteśmy przeciwni polityce prorodzinnej, a także przeciwni polityce antyrodzinnej. Za to opowiadamy się za wolnością. Chcemy jednak, żeby wszyscy mogli mieć tyle dzieci, ile chcą, bez dyskryminacji i z takimi samymi szansami. A więc pierwszy argument brzmi: nie chcemy pomocy, ale nie chcemy też dyskryminacji, chcemy równych szans.

Dzięki temu osiągnęliśmy między innymi obniżenie cen wody dla rodzin wielodzietnych lub zwolnienie ich od podatku przy zakupie większego samochodu lub czy większego domu. Nie jest sprawiedliwe, aby samotna osoba mieszkająca na 50 metrach kwadratowych płaciła mniejszy podatek niż rodzina  5-6-osobowej, mieszkająca w mieszkaniu o powierzchni 100 metrów kwadratowych. Kto z nich żyje w większym luksusie? Udało się nam to osiągnąć w Hiszpanii, i powoli udaje się także w innych krajach.

Po drugie podkreślamy, że rodziny wielodzietne są podstawą dla zapewnienia przyszłości. Obecnie kraje zachodnie stają wobec problemów demograficznych: nie ma pełnej wymiany pokoleń i społeczeństwo się starzeje. Dzisiejsze dzieci będą w przyszłości jedynymi płatnikami podatków na emerytury, służbę zdrowia, usługi publiczne. Oczywiście ci, którzy nie mają dzieci, lub mają ich mniej, powinni zrekompensować rodzinom wielodzietnym „koszt” posiadania dzieci.

Mamy jeszcze trzeci argument -  żyjemy w Europie. Wyobraźmy sobie sytuację, w której rodzina z Luksemburga z trojgiem dzieci osiedla się w Polsce i wchodzi w polski system ubezpieczeń. I wówczas odkrywają rzecz następującą – w Polsce musieliby mieć 140 dzieci, aby otrzymywać tyle samo pieniędzy, ile dostawali w Luksemburgu za swoją trójkę dzieci.

Jednym słowem, istnieją ogromne różnice w polityce wspierania rodziny, a to tworzy nierówność wśród rodzin europejskich. Rodzina francuska czy belgijska ma więcej pieniędzy na dzieci i może lepiej je wychować. Dlaczego takich szans nie ma w Hiszpanii czy w Polsce?
Należy temu przeciwdziałać i stworzyć wspólną politykę, określając minimalny poziom wspierania rodzin wielodzietnych.

Wspominał pan o wywalczeniu prawa do tańszej wody. Na czym to polega?

Istnieje pewna dyrektywa unijna, które określa wzrost ceny wody w miarę wzrostu jej zużycia. Woda jest droga i trzeba ją oszczędzać. W Hiszpanii tę dyrektywa wdrożono w ten sposób, że do pewnego poziomu zużycia wody płaciło się stawkę x. Na kolejnym poziomie zużycia stawka wzrastała trzykrotnie, a przy wejściu w następny poziom – aż piętnastokrotnie. Nikt jednak nie pytał się, ile osób zużywa tę wodę, patrzono jedynie na mieszkanie i jego właściciela.

Zaskarżyliśmy to prawo do Trybunału Najwyższego i wygraliśmy, bo ustawa była sprzeczna z konstytucją, naruszała podstawowe prawa. Od tego czasu w całej Hiszpanii istnieje specjalna cena wody dla rodzin wielodzietnych.

Czy udało się wam również polepszyć sytuację rodziny w innych dziedzinach?

Na przykład tzw. budownictwo społeczne, finansowane z pieniędzy rządowych, oprócz wykorzystania pewnego procentu mieszkań dla potrzeb niepełnosprawnych, musi wybudować także pewną ilość mieszkań dla rodzin wielodzietnych.

Udało nam się też wprowadzić rodzinę do debaty publicznej. Dziś każdy aktywny polityk musi opowiedzieć się w sprawie ochrony środowiska, ale także musi mieć zdanie na temat rodziny. I kiedy uchwala się nowe prawo, zastanawia się, jaki wpływ będzie ono miało nie tylko na środowisko, ale i na sytuację rodzin.

Czy myśli Pan, że takie stowarzyszenia mogą odegrać istotną rolę jako lobbyści w polityce, w  ekonomii? W jaki sposób?

Demokrację tworzy się przez społeczeństwo, a stowarzyszenia są odpowiednim środkiem do działania w warunkach demokratycznych. Pojedynczej osobie trudno będzie oddziaływać na polityków. Jeśli zbierze się liczniejsze grono ludzi mających podobne problemy i jeśli się zorganizują to łatwiej będzie im skłonić polityków do wysłuchania ich racji.

Warto przy tym zwrócić uwagę, że rodziny wielodzietne stanowią ważną część społeczeństwa ponieważ żyje w nich większość dzieci i to oni będą głosować w przyszłych wyborach. W demokracji siła głosu jest ważna. Dlatego wydaje mi się, że stowarzyszenia są dobrym sposobem dla modyfikowania prawa – oczywiście, jeśli są dobrze zorganizowane. Z drugiej strony takie struktury tworzą dobry system wsparcia dla członków. Rodzina, która przyłącza się do stowarzyszenia, może uzyskać dostęp do już zdobytych doświadczeń, dowiedzieć się, jak rozwiązać taki czy inny problem, otrzymuje też informacje i porady prawne.

Naszemu stowarzyszeniu udało się również zainteresować i wciągnąć wiele firm sektora prywatnego, które szukają klientów wśród rodzin wielodzietnych. W ten sposób za naszym pośrednictwem rodziny otrzymują do firm bardzo dobre propozycje.

W czasie sesji inaugurującej Związek Dużych Rodzin powiedział Pan, że pieniądze na rodzinę to nie wydatek, lecz inwestycja, a rodzina to nie problem, lecz rozwiązanie problemu. Jak można to wyjaśnić?

Kiedy rząd buduje autostradę czy linie kolejowe, musi wydać dużo pieniędzy, ale nikt nie mówi, że ten wydatek nie ma sensu. Ten wydatek tworzy bogactwo, pozytywnie działa na gospodarkę rejonu. Jest ważnym zasobem dla kraju. Z rodziną powinno być podobnie. Pieniądze, które rząd da na rodzinę, nie marnują się, to inwestycja.

Jeśli stworzy się społeczeństwo przyjazne rodzinie i czujące za nią odpowiedzialność, to ludzie będą mieli dzieci i w ten sposób społeczeństwo zapewni sobie przyszłość. Dzięki inwestowaniu w rodzinę zapewniamy dobrobyt osób starszych, czyli dopływ pieniędzy na emerytury czy też wysoki poziom usług publicznych.

Dziś politycy boją się wydawać na rodzinę, ponieważ efekt ich decyzji przychodzi późno, na pewno po następnych wyborach. Dlatego prosimy ( i mam nadzieję, że w Polsce również będziecie o to prosili) o uchwalenie paktu o rodzinie. Wszystkie partie powinny zdać sobie sprawę, że dobro rodziny to nie kwestia debaty politycznej, ale konsensusu. Tak się dzieje się w innych krajach Europy.

Należy wyznaczyć pewne cele, które długoterminowo przyniosą korzyść rodzinie. Tak zrobiła Francja, i przez 15 lat udało jej się przejść z najniższej pozycji w dzietności kobiet do najwyższej! Niedawno Eurostat potwierdził, że Francja przoduje pod tym względem w Europie. Uczyniła to dzięki polityce konsensusu, traktując wydatki na rodzinę nie jako wydatek, ale jako inwestycję.

rozmawiał: Paweł Zuchniewicz

Jestem z wami - Historie, anegdoty, relacje naocznych świadków i żywe słowo Papieża codziennie od poniedziałku do piątku o 12. 10 na antenie warszawskiego Radia Józef 96, 5 Mhz

Jasny przekaz - zrozumieć nauczanie Benedykta XVI. Jak celne myśli Papieża przekładać na codzienność - goście Pawła Zuchniewicza rozmawiają na antenie Radia Józef w każdą środę  po dwudziestej.

Kościół i świat - na komentarz bieżących wydarzeń zapraszają Paweł Zuchniewicz i jego goście do radia Józef w każdą sobotę kilka minut po dwunastej w południe.

Niedzielna rozmowa - Świętowanie, Celibat, Śmierć - to niektóre tematy poruszane w porannej rozmowie na antenie warszawskiego Radia dla Ciebie w każdą niedzielę o 8.45